ΕΙΔΙΚΗ
ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΜΥΝΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ
Υμηττός, 01.02.2017
Καταδικάζουμε απερίφραστα την πρωτοφανή και απαράδεκτη
ενέργεια της διοίκησης και διευθυντικών στελεχών να μηνύσουν 14 εργαζόμενους
της Ελευσίνας σε μια προσπάθεια εκφοβισμού και ποινικοποίησης των αγωνιστικών
τους κινητοποιήσεων, καθώς και τη μνημειώδη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου
(Δ.Σ.) της εταιρείας να μηνύσει για συκοφαντική δυσφήμιση την ΟΕΧΒΕ, το
Σωματείο Ελευσίνας και τους συναδέλφους συνδικαλιστές Θεοχάρη και Αγγούρια.
Συκοφαντική δυσφήμιση αποτελεί για τη διοίκηση η προσφυγή στη δικαιοσύνη και η
καταγγελία της νομικά διάτρητης διαδικασίας πώλησης του οικοπέδου της
Ελευσίνας, δηλαδή περιουσιακού στοιχείου της εταιρείας και ταυτόχρονα δημόσιας περιουσίας.
Πράγματι οι
εργαζόμενοι με τα συνδικαλιστικά τους όργανα ως σημαντικά κύτταρα κοινωνικού
ελέγχου μιας ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας έπραξαν το αυτονόητο
δημοκρατικό τους καθήκον που είναι ο έλεγχος των πράξεων και των αποφάσεων που
επιδρούν σε αυτούς που εκπροσωπούν, ανεξάρτητα από το φορέα που τις λαμβάνει.
Σε μια δημοκρατική
λειτουργία κανείς δεν είναι ανεξέλεγκτος και καθένας έχει το δικαίωμα να
προβαίνει σε κάθε νόμιμη ενέργεια για να ασκήσει δημόσιο έλεγχο, να προασπίσει
τα δικαιώματα του, τη δουλειά του, τη νομιμότητα, τη διαφάνεια και σε τελική
ανάλυση την ηθική και την αξιοπρέπεια του.
Κατά συνέπεια κάθε
πρόσωπο που ασκεί διοίκηση και παίρνει
αποφάσεις με αντίκτυπο σε δημόσια περιουσία πρέπει να είναι προετοιμασμένο όταν
αναλαμβάνει αυτή τη θέση να δέχεται και κριτική και έλεγχο και διαφορετική
άποψη σεβόμενος τη δημοκρατική λειτουργία και τα χρήματα του ελληνικού λαού με
τα οποία αμείβεται και τα οποία διαχειρίζεται.
Η διοίκηση αποφάσισε
να μηνύσει ισχυριζόμενη ότι η διαδικασία είναι καθόλα νόμιμη και θεώρησε ότι το
συνδικαλιστικό κίνημα και οι εργαζόμενοι σκοπίμως και με ιδιοτελή κίνητρα τη
συκοφάντησαν.
Αν όμως όπως
υποστηρίζουν ήταν καθαρή και νόμιμη η διαδικασία πώλησης του οικοπέδου προφανώς
δεν θα είχαν και τίποτα να φοβηθούν από την καταγγελία των συνδικαλιστών και
μάλιστα θα είχαν κάθε λόγο να επιθυμούν οι ίδιοι την γρήγορη και πανηγυρική
τους δικαίωση στις δικαστικές αίθουσες.
Αντί αυτού όμως
αποφάσισαν να ακολουθήσουν την πάγια προσφιλή τους πρακτική αυταρχικής διοίκησης
όπως πράττουν από την πρώτη στιγμή που διορίστηκαν στην εταιρεία από την «πρώτη
φορά αριστερά».
Ζήσαμε τις βλαπτικές
μεταβολές εργασιακών σχέσεων και τις «στρατιωτικού τύπου» συμπεριφορές
εκφοβισμού προς στελέχη και εργαζόμενους. Ζήσαμε την απόλυση εργαζόμενης επειδή τόλμησε να μην αποδεχθεί
την βλαπτική μεταβολή στην εργασιακή της σχέση. Ζήσαμε τις αναιτιολόγητες
απολύσεις διευθυντικών στελεχών. Ζήσαμε την οργανωτική παράλυση της εταιρείας,
απολύσεις και εξαναγκασμούς σε φυγή δικηγόρων και τη διάλυση της νομικής
υπηρεσίας για να δίνονται υποθέσεις σε εξωτερικούς συνεργάτες.
Και σήμερα ζούμε την
αντιπροσωπευτικότερη έκφανση του αυταρχισμού της σημερινής διοίκησης με τις
μηνύσεις σε συνδικαλιστικές οργανώσεις που «τόλμησαν» να αμφισβητήσουν τις
αποφάσεις τους !
«Το
κράτος είμαι εγώ»
είπε ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ ο χαρακτηριστικότερος ιστορικά εκπρόσωπος της
απολυταρχίας που πίστευε ότι ήταν υπεράνω των νόμων και ότι «ο
νόμος του λαού είναι καταστροφή». Κάποιοι σήμερα έχουν ζηλέψει τη δόξα του.
Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ όμως είχε παρά ταύτα να επιδείξει
σημαντικά αποτελέσματα με μεγάλες
μεταρρυθμίσεις στο διοικητικό, δικαστικό, εμπορικό, πολιτιστικό, θρησκευτικό
και στρατιωτικό σύστημα και έκανε τη Γαλλία την πιο ισχυρή οικονομία στην
Ευρώπη της εποχής και πανίσχυρη από πολιτική και στρατιωτική
άποψη.
Τα επιτεύγματα των ζηλωτών του στην εταιρεία ποια
είναι; Διάλυση, απαξίωση, κατάρρευση της παραγωγής, ξεπούλημα περιουσιακών
στοιχείων, πανικός και άτακτη φυγή του προσωπικού! Οι μηνύσεις μας έλειπαν !
Ευθύνη όλων μας και περισσότερο της διοίκησης που
έχει «το πάνω χέρι» είναι να διαφυλάττουμε σαν κόρη οφθαλμού την εργασιακή
ειρήνη αυτές τις δύσκολες στιγμές.
Σίγουρα
υπήρξε δικαιολογημένη αγανάκτηση που οδήγησε εργαζόμενους σε υπερβολικά σκληρές
αντιδράσεις. Η δικαιολογημένη αγανάκτηση έχει να κάνει με το κλείσιμο του ΣΕΕ,
με την αποτυχημένη μεταφορά δραστηριοτήτων στο ΣΕΛ, καθημερινή μετακίνηση
προσωπικού, υποσχέσεις που δόθηκαν επισήμως και λόγοι που δεν τηρήθηκαν (βλέπε
τραπέζωμα Βίτσα) και κυρίως η αγανάκτηση έχει να κάνει με τους λόγους για τους
οποίους δεν τηρήθηκαν οι υποσχέσεις.
Οι υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν, παράλληλα με
ενέργειες που έριξαν λάδι στη φωτιά της δικαιολογημένης αγανάκτησης των
εργαζομένων πυροδότησαν το εκρηκτικό κλίμα που στη δεδομένη συγκυρία μπορεί να
βλάψει ανεπανόρθωτα την εταιρεία.
Καλούμε
τη διοίκηση να αποσύρει άμεσα όλες τις μηνύσεις κατά εργαζομένων και
συνδικαλιστικών στελεχών σαν ένδειξη της βούλησής της να πέσουν οι τόνοι και να
επαναφέρει την εργασιακή ηρεμία. Να ξεκινήσει ένα εποικοδομητικό διάλογο και να
δώσει τη δυνατότητα διεξόδου.
Άλλωστε υπενθυμίζουμε ότι παλαιότερες διοικήσεις
αντιμετώπισαν πολύ μαζικότερες και σκληρότερες αντιδράσεις. Για την πώληση του
οικοπέδου της Ελευσίνας υπήρξε κάποτε από εργαζόμενους (κάποιοι σήμερα φιγουράρουν
σε διευθυντικές θέσεις) εξώδικο για εσχάτη προδοσία, ουδέποτε όμως έφτασε
κάποια διοίκηση σε σημείο να μηνύσει ή να τιμωρήσει εργαζόμενους.
Δεν μπορούμε όμως να μην στηλιτεύσουμε την
αντί-συναδελφική στάση του συναδέλφου και μέλους του Δ.Σ. Χρ. Βαλλιάνου.
Συνάδελφε έτσι αντιλαμβάνεσαι την προσφορά σου συμμετέχοντας στο Δ.Σ. της
εταιρείας; Συνεργώντας σε απολύσεις συναδέλφων και μηνύσεις κατά συνδικαλιστών
και εργαζομένων; Πως θα τους αντικρίζεις από αύριο συνάδελφε;
ΤΑ ΕΑΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ.
ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ-ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ-ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ.
Ε.Κ.Ο. ΕΑΣ
