Στην πολιτική ιστορία του τόπου μας και στη δημοκρατική λειτουργία της χώρας μας, έχει απόλυτα διαπιστωθεί ότι η κοινωνική βούληση και η λαϊκή απόφαση ήταν πάντα το σωστό και το δίκαιο.
Επειδή η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, είναι οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι (δυστυχώς υπάρχει και αυτό το λαϊκό κομμάτι) οι οποίοι, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης και της πολιτικής βαρβαρότητας της κυβέρνησης, των εντολοδόχων και των διαχειριστών, δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα προκειμένου να κρατήσουν βασικά τους δικαιώματα που τα κατέκτησαν με αγώνες, που κόστισαν ζωές, για εκατό και πλέον χρόνια, για να διασφαλίσουν το ελάχιστο.
Προσωπικές πολιτικές που προσπαθούν να απαξιώσουν τόσο το πολιτικό σύστημα, όσο και το συνδικαλιστικό, θα βρεθούν σύντομα στο περιθώριο, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να αγωνίζονται για να αποτρέψουν την οικονομική εξαθλίωση στη ζωή τους, με μόνη δύναμη υποστήριξης το συνδικαλιστικό κίνημα και τα μόνα στηρίγματά τους, που σε καθημερινή (τους τελευταίους 6 μήνες) βάση διεκδικούν τα ανθρώπινα, κοινωνικά, εργασιακά, όλο και περισσότερο σε κατάρρευση.
Σε αυτόν λοιπόν το λαό και τους αγωνιστές του, χρειάζεται μεγαλύτερος σεβασμός, εκτός εάν κάποιοι νομίζουν ότι η καταγωγή τους δεν τους δεσμεύει ή και ενδεχομένως βαρύγδουπο όνομα του πατέρα τους.
Ποιος τους δίνει το δικαίωμα να συμπεριφέρονται ως αφέντες και να απαιτούν από τους άλλους πολίτες–τους παρακατιανούς κατά την άποψή τους-να υπακούουν στις προσωπικές τους επιθυμίες και να εκτελούν αδιαμαρτύρητα τις επιλογές τους.
ΕΤΣΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ;
ΔΕΝ ΑΝΤΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΑΚΟΜΗ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΛΑΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ;
ΚΡΙΜΑ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου