1η Μάη

Aθήνα, 1.05.2011

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Ο εργασιακός και κοινωνικός μεσαίωνας δεν θα περάσει
Αναγκαίοι και επίκαιροι περισσότερο από ποτέ οι αγώνες των εργαζομένων στην Ελλάδα του Μνημονίου

Την Πρωτομαγιά του 1886 τα εργοστάσια του Σικάγο άδειασαν και οι δρόμοι του πλημμύρισαν από δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, που συμμετείχαν στην μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση των Εργατικών Συνδικάτων. Ενωμένοι, με μια φωνή, διεκδίκησαν δυναμικά το δικαίωμα στην αξιοπρεπή δουλειά, τη καθιέρωση του 8ώρου και τη θεσμοθέτηση κανόνων, που θα περιόριζαν την εργοδοτική ασυδοσία και αυθαιρεσία. Η πρωτοφανής σε έκταση διαμαρτυρία, οι συγκρούσεις και τα θύματα που θρήνησε η εργατική τάξη, αποτέλεσαν έμπνευση και αφετηρία για μεγάλους μαζικούς αγώνες των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο, ενώ υπενθυμίζουν με τον πιο σαφή τρόπο ότι όλα κατακτήθηκαν και τίποτα δε μας χαρίστηκε.
125 χρόνια μετά, στην Ελλάδα του Μνημονίου, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άλλοτε με νομοθετήματα που ξεπερνούν ακόμη και την πιο νεοφιλελεύθερη βιβλιογραφία και άλλοτε ως «τροχονόμος» των αποφάσεων της τρόικας προχωρεί στην πιο βίαιη αναδιανομή πλούτου σε βάρος του κόσμου της εργασίας, εξαπολύοντας μια επίθεση χωρίς μεταπολιτευτικό προηγούμενο.
Ιστορικές κατακτήσεις των εργαζομένων καταργούνται στο όνομα μιας δήθεν «ανταγωνιστικότητας», δικαιώματα και ελευθερίες περιστέλλονται, ενώ η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και η διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης συνεχίζονται.
Η αγορά εργασίας απορρυθμίζεται πλήρως με την εκ περιτροπής εργασία και τις ομαδικές απολύσεις να γίνονται καθημερινά φαινόμενα. Οι συλλογικές συμβάσεις υπονομεύονται, με στόχο την επικράτηση των ατομικών συμβάσεων και τη δημιουργία εργαζομένων «α λα καρτ». Η πλήρης και σταθερή απασχόληση έχει μετατραπεί σε είδος «υπό εξαφάνιση», με την υποαπασχόληση και τις ευελιξίες να γίνονται κανόνας για να βρει κάποιος δουλειά. Η ανεργία αυξάνεται σε δυσθεώρητα ύψη, οι κοινωνικές, εκπαιδευτικές και οικονομικές ανισότητες οξύνονται και η «ψαλίδα» μεταξύ πλουσίων και φτωχών ανοίγει επικίνδυνα, σε μια χώρα που οι νέοι της αναγκάζονται σε μαζική μεταναστευτική φυγή και εργασιακή περιπλάνηση, την ώρα που η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός απειλούν όλους τους «μη προνομιούχους».
Η δημόσια περιουσία, οι κρατικές βιομηχανίες και τα «ασημικά» βγαίνουν στο σφυρί με άλλοθι τα ελλείμματα. Το Μνημόνιο, όπως αποδεικνύεται και από την κατάσταση των δημοσιονομικών μεγεθών είναι μια «λάθος συνταγή» και εξελίσσεται σε «ταφόπλακα» κάθε οράματος, ελπίδας και προοπτικής της Ελλάδας και των ελλήνων πολιτών. Τα Συνδικάτα βρίσκονται στο στόχαστρο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, καθώς μόνο αυτά μπορούν να αποτελέσουν ισχυρό ανάχωμα στα κυβερνητικά σχέδια που στόχο έχουν τη δημιουργία ενός κράτους χωρίς περιουσία, μια χώρας φθηνού εργασιακού κόστους.
Η «Ελληνική Πρωτομαγιά του 2011» πρέπει να γίνει η απαρχή δυναμικών κινητοποιήσεων του κόσμου της μισθωτής εργασίας, για την ανατροπή όλων εκείνων των μέτρων, που βυθίζουν τη χώρα σε έναν νέο «εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα» και τα εργατικά νοικοκυριά της στη φτώχεια και την ανέχεια.
Η φετινή πρωτομαγιά δεν είναι αργία, παρόλο που συμπίπτει με την αργία της Κυριακής είναι απεργία και αφετηρία της αντεπίθεσης των εργαζομένων απέναντι στις πολιτικές της κυβέρνησης και του ΔΝΤ. Είναι το σημείο εκκίνησης νέων αγώνων των εργαζομένων για την διασφάλιση των αυτονόητων, την υπεράσπιση των κοινωνικών κεκτημένων και την αποτελεσματική διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων μας.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να βρεθούμε στην πρωτοπορία συγκρότησης ενός μαζικού μετώπου, για να μην εφαρμοστούν αυτές οι απάνθρωπες πολιτικές. Ας αγωνιστούμε όλοι μαζί από κάθε μετερίζι για μια κοινωνία δίκαιη και ίσων ευκαιριών για να ξαναβρεί η χώρα τον κοινωνικό βηματισμό της, παραμερίζοντας εκείνα που μας χωρίζουν και αφήνοντας την κοινή δράση να μας ενώσει.
Όλοι μαζί λοιπόν συμμετέχουμε:
Στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις των Συνδικάτων σε όλη την Ελλάδα, δημιουργώντας τις δικές μας ημέρες αντίστασης, τις δικές μας εστίες ανατροπής.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΑΚΕ